Ünlü yönetmenin başka filmlerinde de ölü köpekler benzer metaforlar için kullanıldı. 2005'teki Ölü Gelin'deki (Corpse Bride) ölü köpek Scraps, ana karakterin geçmişine açılan bir pencere gibiydi. 

Burton'ın yazdığı 1993'teki Noel Gecesi Kabusu'nda da (The Nightmare Before Christmas) sahibini yönlendirmeye çalışan Zero adlı hayalet bir köpek vardı.

Ünlü yönetmenin köpeklerinin hepsi, kendilerine has yönleriyle ölümü temsil ediyordu. Scraps, Ölüler Diyarı'ndan gelen bir köpekti. Sparky, Frankenstein'ın bir temsili; Zero ise mezarından döndürülen köpeğin süzülen ruhuydu.

Bu farklılıklarına rağmen Burton'ın tüm ölü köpekleri bir ortak noktada birleşiyor: Her biri insan-köpek ilişkilerinin özünü yansıtmaya çalışıyor.

Burton da geçmişte USA Today'e verdiği bir röportajda da ölü köpeklerin benzer bir anlamı olduğunu doğrulamıştı. Yönetmen, Frankenweenie'nin 10 yaşındayken ölen köpeği Pepe anısına yazdığını söylemişti.

64 yaşındaki Burton, köpeğinin ölmesinin "travmatik olduğunu" çünkü bunun yarattığı "çok gerçek ve basit duyguların hayatın karmaşıklığıyla tezat oluşturduğunu" belirtmişti.

Ünlü yönetmen, filmlerindeki ölü köpek figürleri sayesinde insan-köpek ilişkilerinin karmaşık olmayan doğasıyla gotik korkunun kaosu arasında bağlantı kurduğunu ifade etmişti.